هوشنگ یه داف قدره
از اون قناری بلاهاست
که یه موتور زیر پاشه
یه قلیون دستی هم همیشه همراشه
حیف که همیشه گیر کلاه کاسکته که معلوم نکنه قیافشو
خط اصلیشم خیابون ولیعصره
اصن،
عشقش خیابون ولیعصره...
دو ی شب بندازه
تخته گاز تجریش تا راه آهن رو طی کنه
هیچی هم از دنیا نمیخواد
جز اینکه یه جای این خیابون
یه عرق فروشی
می خونه ای بزنن
خدمت کنه به مستای با عشقی که نصف شبی، میان از اونجا بیرون
برسونتشون خونه
خدا به همراه بهشون بگه
اصن
به سلامتی
همه ی خوش مستا!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر