هوشنگ سوت میزند

میخوام روبرتو باجو رو به خاطر بیارید سال 94 که میشه دهه ی چل شمسی

پشت ضربه ی پنالتی

ریش پروفوسوری

مو اسبی

دست به کمر

خیره به سر

رو به توپ

اماده به شوت

هیچ کس نفهمید چه خستگی پشت اون ساقها بود

هیچکس

فقط اون بود و خدای خودش

تماشاگرا هم که همیشه پیروزی میخوان

آقاشو میبینم پشت تلویزیون نشسته و نگاه میکنه

نمیخواد جلو آقاش کم بیاره

میزنه، یه شوت جانانه

ولی میره تو باقالیا، پیش گلابیا

میشینه رو زمین

جون نداره

نا نداره

نمیدونه چی شد

چرا اینجاست

چرا همه ماتشون زده

چرا روماریو بندری داره میرقصه

هیچی نمیدونست

یه ور شادی یه ور غم و روبرتو باجو که ریده ترین آدم در هفت عالم بود در اون لحظه

هیچس نفهمید چه خستگی پشت اون ساقها بود

هیچکس